Mooie sprookjes duren niet lang

Eindelijk was het zover. 3 dagen Disneyland Parijs. Daar hebben de kids zooooo naar uitgekeken en afgeteld. En eerlijk gezegd ikzelf ook. 
Dinsdag gingen we vertrekken. Vol spanning zaten we maandagavond nog even gezellig in de zetel voor we nog 1 keer gingen slapen om vervolgens EINDELIJK naar het sprookjesland DIsney te kunnen vertrekken. Je zit al half met je hoofd in die sprookjeswereld en toen vernam ik dat er een mama gestorven was van een klasgenootje van mijn jongste zoontje. Wat een klap! Daar gingen die mooie sprookjesgedachten. Dit zou toch niet mogen gebeuren. Een kleine prinses wordt plots ongewild de koningin van het gezin. Een kleutertje, dat nog volop haar eigen droomwereld zou moeten beleven met als grootste zorg welk prinsessenkleed ze die dag aan moet trekken, verliest plots haar grote superheldin. De goede fee , de lieve koningin, die elke dag haar kleine prinses vertroetelde en een prachtig leven wou geven , is niet meer. Ik was er zelf niet goed van maar wat moet dit zijn voor de familie?! Onvoorstelbaar, oneerlijk...de harde werkelijkheid. Die onprettige enge of neerslachtige stukjes van sprookjes... Hopelijk mag de kleine prinses in sprookjes blijven geloven en moet ze niet te snel groot worden. Ik hoop dat ze in haar dromen haar lieve superkoningin nog vaak mag knuffelen, dat ze samen van regenbogen mogen glijden en eten van zoete smeuïge roze wolken. 
Na een hele nacht nog te liggen denken aan dat treurige nieuws, vertrokken we eindelijk naar Disney.
We zijn met de TGV gegaan, zo gemakkelijkals ze niet staken. Jammer genoeg waren we net te vroeg om vanuit Antwerpen te kunnen vertrekken. Nog even en je kan niet enkel meer vanuit Brussel vertrekken naar Disney. Maar dan neem je gewoon de sprookjeskoets vanuit Antwerpen, wat voor sommigen toch wel handiger zal zijn.
Daar aangekomen begint het. Je wil niks missen, je wil er alles uit halen. Dus ook in sprookjesland is het plannen geblazen, haasten, wachten, het uur in het oog houden...
En toch ...die enkele minuten in een knotsgekke attractie, die knuffel met Mickey, een high 5 van Spiderman... dat is het! Dan zie je die gezichtjes stralen en zie je ze echt geloven dat er sprookjes bestaan. Die lach, die vreugdesprongetjes en die stralende oogjes. Dat is mijn persoonlijk sprookje waar ik gelukkig van word.
En dan dank ik diep vanbinnen Iedereen hierboven dat ik dit mag meemaken met mijn twee kleine prinsen. 
Sinds gisteravond laat zijn we weer thuis. Voldaan, moe en vol met leuke herinneringen waarvan er zoveel mogelijk zijn vastgelegd op mijn telefoon. Die hopelijk ook ooit werkelijk in een fotoboek komen. Eén van die dingen die je morgen wel eens een keertje doet...
Mijn jongens zijn nog volop aan het nagenieten. De kleinste zit vol fantasie. Spiderman slingert hier van hoek naar hoek terwijl Wreck it Ralph hem achterna zit.
De grote broer geniet na met een leuke film en haalt al herinneringen op.
Het was leuk. Zelfs mijn ouders genieten daar van elk moment. Zij stralen omdat wij dat doen. En ook voor hun is dit een stukje nostalgie. Wat ben ik blij dat ik dit nog met hen kan doen. 
En nu back to reality. Leveringen controleren (met behulp van de kids), fotoshoot van zondag voorbereiden, mails checken,... Maar ook dit is leuken zeker met het zonnetje dat hier nu binnenschijnt! De lente begin ik toch zo af en toe te voelen.

Voila dat was het zo weer een beetje. 
Geniet van je lievelingsmensjes , lach, knuffel, zoen, eet een taartje ...
Nog een prachtige dag voor iedereen!!!!

Zonnige groetjes ,

Veerle xxx